GURU DI DALAM PENDIDIKAN AWAL KANAK-KANAK

      a)    Guru Sebagai Seorang Insan

Guru pendidikan awal kanak-kanak merupakan seorang insan yang mempunyai ciri-ciri (personaliti) kuasa pengaruh yang berkesan cara mereka berhubung dengan kanak-kanak, orang dewasa dan cara kelakuan mereka di bilik darjah. Personaliti termasuklah kualiti pada pemikiran, tingkahlaku dan emosi. Kesannya kanak-kanak akan menjadikan guru sebagai model yang terdekat dengannya.

      b)    Peranan Guru

Dimensi pertama professional mendidik awal kanak-kanak perlu dilihat isu penting peranan guru.  Istilah peranan (role) merujuk kepada harapan (exepectation) yang dibuat oleh orang ramai sebab guru memegang kedudukan tertentu dalam masyarakat. Sebenarnya kerjaya guru awal kanak-kanak bukan suatu yang kecil diambil mudah. Sebaliknya harapan bersama dengan peranannya yang banyak, pelbagai dan kadangkala bertentangan (contradictory). Kebanyakan orang bersetuju bahawa kerjaya pendidik awal kanak-kanak adalah untuk membantu kanak-kanak belajar dan membesar. Namun perkara khusus guru diharapkan untuk memenuhi matlamat bergantung kepada perdebatan.Terdapat perbezaan pendapat yang berbeza apa yang perlu kanak-kanak belajar dan lakukan semasa di sekolah (prasekolah/tadika). Ada yang berpendapat guru lebih penting mengajar fakta dan kemahiran selain berfikir dan penyelesaian masalah. Bagaimana pun masih ada yang percaya perkembangan intelektual tidak penting untuk awal kanak-kanak beranggapan kanak-kanak perlu belajar menyesuaikan diri dengan orang lain dalam kumpulan dan merasa selesa tentang dirinya sebagai manusia dan sebagai pelajar.

      c)    Peranan Guru Melibatkan Keseluruhan Perkembangan Kanak-Kanak

Secara umumnya dipersetujui pada hari ini pendidikan awal kanak-kanak perlu terlibat dalam semua bidang perkembangan kanak-kanak iaitu sosial, emosi, intelektual dan fizikal. Peranan guru melibatkan pelbagai aneka di prasekolah dan tadika. Perihatin dengan perkembangan kanak-kanak dalam semua aspek terutama alam program awal pendidikan sebab kanak-kanak ini terlalu lemah dan tidak berpengalaman berbanding dengan kanak-kanak yang sudah belajar secara formal di darjah satu dan seterusnya.

      d)    Peranan guru memupuk perkembangan kanak-kanak

Pendidik di prasekolah khususnya berperanan memupuk perkembangan kanak-kanak kecil kerana usianya yang masih memerlukan penjagaan sebagaimana peranan ibubapa di rumah.  Program pendidikan di prasekolah selalunya menyediakan transisi pertama dari rumah kepada dunia yang lebih luas lagi. Pendidik memainkan peranan penting dalam membantu ibubapa dan kanak-kanak untuk berjauhan antara satu sama lain. Sebenarnya pendidik di prasekolah merupakan orang dewasa yang pertama di luar rumah yang bekerja dengan keluarga dan mempunyai hubungan dengan ibubapa dan kanak-kanak. Oleh yang demikian peranan pendidik melibatkan bekerja dengan ibubapa dan juga kanak-kanak termasuk membantu ibubapa untuk menangani perpisahan sewaktu kanak-kanak di tinggalkan dan memahami dan mengaitkan dengan kanak-kanak secara konstruktif. Peranan pendidik di prasekolah perlu mententeramkan kanak-kanak untuk berasa selamat sewaktu dalam jagaannya.

      e)    Peranan Pendidik Sebagai Ibu Bapa  Di Prasekolah

Pendidik awa lkanak-kanak berperanan sebagai ibu bapa kepada kanak-kanak tetapi mereka bukanlah ibu bapa, mereka tetap sebagai pendidik. Ibu dan pendidik perlu berbeza tahap perapatan terhadap kanak-kanak. Ibu perlu lebih bias atau berat sebelah tumpuannya dan berfikir anak mereka adalah insan yang terhebat dan teristimewa di dunia. Manakala pendidik pula perlu menghargai kanak-kanak tetapi dengan cara yang lebih realistik. Pendidik perlu lebih objektif untuk membuat pemerhatian dan menilai kanak-kanak secara realistic dan berkerja dengan kanak-kanak bukan sahaja secara individu tetapi juga dalam kumpulan. Pendidik perlu ingat difikirannya sentiasa seimbang antara keperluan individu dan keseluruhan kumpulan.

      f)     Membezakan Peranan Pendidik Dan Ibu Mendidik Kanak-Kanak Prasekolah

Pendidik di prasekolah perlu lebih objektif daripada ibu. Ibu perlu lebih spontan daripada pendidik prasekolah. Peranan ibu untuk bertindak lebih mesra dan keakraban pada anaknya dan tidak perlu bimbang terhadap kesan setiap tindakannya. Pendidik di prasekolah perlu lebih memberi tumpuan dan menyampaikan. Pendidik perlu mempunyai matlamat yang jelas dan merancang aktiviti secara bersistematik untuk meningkatkan bidang khusus perkembangan kanak-kanak.